Slofjes en mutsjes

Nog geen baby.... Morgen precies 40 weken zwanger. Het komt bijna tot het punt dat ik zelfs geen zin meer heb aan breien en haken. Maar ik ben wel weer blij met de 'opbrengsten' van afgelopen week: twee paar slofjes voor de baby en twee mutsjes. De mutsjes zijn voor de baby en voor grote zus Noa die volgende week voor het eerst naar school gaat.

Het mutsje voor Noa staat schattig. Of en hoe de baby de slofjes en het mutsje straks zal passen is nog even afwachten dus. Volgens een collegaatje wacht ze nu waarschijnlijk tot de winter, wanneer het weer geschikt is om de spulletjes te dragen. Nou, die zekerheid heb ik gelukkig wel: zolang blijft ze niet meer zitten!

In afwachting breien en haken

Vorige week ben ik op een haakblog van Karin aan de haak een mooi patroon tegengekomen van een

bloemvorm. Op dit blog zijn hiervan pannenlappen gemaakt, maar op het blog waar deze inspiratie weer is opgedaan, Attic 24, was het een patroon van een kussentje. Dit leek mij ook wel wat voor de grote oma-stoel op de babykamer. Ik heb gepaste kleurtjes bij elkaar gezocht en ben meteen begonnen. Op het blog van Attic 24, vind een Engelstalige beschrijving van dit patroon. Als je het eenmaal doorhebt, is het niet moeilijk. En bovendien is het leuk om te haken. Ik haak hier graag elke keer een stukje verder aan.

Verder heb ik in afwachting van de baby, ik ben vandaag precies 39 weken zwanger, een vestje en een mutsje voor de baby afgemaakt. De armsgaten, hals en onderkant zijn met een picotrandje omgehaakt. En de knoopsgaten zijn 'brandebourgs', allemaal uit het boekje Fashion Baby, van Edities Marie-Claire. Ik vind het een superschattig setje geworden en hoop dat het de baby goed past en staat. Misschien kan ik het van de week al proberen.....?!

Voor de aanstaande grote zussen heb ik een 'grote zussen award' gemaakt die ze op kunnen spelden wanneer hun zusje eenmaal geboren is. Ik heb hiervoor zelf een patroon gemaakt, geïnspireerd op speldjes van de Lief-lijn.

Het is kogelrond, het zit op de bank en het haakt....

Vandaag ben ik 37 weken en 2 dagen zwanger. Puf puf... Dit betekent thuis met verlof. Maar de tijd dat het lekker is om zoveel tijd te hebben is wel een beetje over. Ze wordt te groot! Ze mag eruit van mij! Wat het nog draaglijk maakt, is dat ik nu wel echt veel haaktijd heb. Ik schiet aardig op met mijn vest en ik heb voor neefje Dan en voor Tamar, mutsen gebreid en gehaakt voor de herfst. Daar ben ik dan wel weer blij mee!

Little gifts

Een kleine drie weken geleden is Annemoon, de dochter van een vriendin van mij, geboren. Ook is het alweer bijna twee weken geleden dat Noa haar vierde verjaardag vierde. Mooie gelegenheden voor kleine gehaakte cadeautjes. Zelf wilde ik graag voor Noa's verjaardag haar poncho afhebben. Dit is gelukt, zoals je in mijn voorgaande blog hebt kunnen lezen. Daarnaast heeft mijn vriendin Petra, met weblog Magic Colours, haar verrast met schattige haarknipjes met gehaakte bloemetjes. Ze staan ontzettend lief! Voor Annemoon heb ik gele zomerschoentjes gehaakt. Het is van een patroon uit de Libelle uit 1999 en ze scoren altijd goed op kraambezoek.

De baby moet ze alleen wel snel aan, want het is maat 0-3 maanden. Ik denk dat ik voor onze eigen kleine dame, die nu hopelijk niet al te lang meer op zich laat wachten, ook maar eens aan het haken sla. Wel lastig bij het starten van een nieuw project, want ik wil het dan altijd wel af krijgen. We zullen eens zien hoeveel tijd ik nog heb en wat me nog lukt om af te ronden ;-)

Poncho, jurkje en dekentje voor de wieg

De afgelopen anderhalve week stond vooral in het teken van het afronden van een dekentje voor de wieg. Ik ben hieraan in mei begonnen. Het is afkomstig van een patroon uit het haakblad Patricia Baby. Nu het afgerond is, geeft dit een stukje rust. Het duurt nog even voordat de baby komt, maar je weet nooit wanneer ze van plan is om op de wereld te komen! De wieg is inmiddels muisgrijs geverfd deze keer, dus ik heb voor het dekentje rustige kleuren gekozen die hier goed bij passen: donkergrijs, grijs en wit. Ik ben blij met het resultaat.

De poncho voor Noa en het jurkje voor Tamar zijn ook afgerond. Vooral Noa was erg geïnteresseerd in 'the making of' en controleerde steeds even hoever ik al was. Ze is heel blij met de poncho. Maar ikzelf ben wat minder enthousiast over de hoeveelheid werk die in een poncho gehaakt op naald 2,5 gaat zitten. De volgende keer kies ik waarschijnlijk een dikkere naald en ander materiaal voor een dergelijk project. Voor deze poncho heb ik een patroon gebruikt van garnstudio: www.garnstudio.com/lang/nl/visoppskrift.php?d_nr=89&d_id=6&lang=nl

Het jurkje voor Tamar is vanzelf ontstaan. Het bestaat uit 8 zeshoeken van een klassiek patroon. Deze heb ik aan elkaar genaaid zodat een lijfjes als vanzelf ontstond. Voor de aangehaakte rok heb ik even moeten puzzelen om het voor elkaar te krijgen. Maar uiteindelijk is dit wel gelukt. Ik wil dit met dit jurkje graag verder experimenteren en er een eigen patroon van maken.

Het rokje van 'granny squares' is even blijven liggen. Maar ik ben al wel aan nieuwe projecten begonnen. Ik vind het heerlijk om aan een aantal projecten tegelijk te werken. Voor de baby ben ik nu een vestje aan het breien en ook ben ik aan een bolero voor mezelf begonnen. Ik zal over het maakproces berichten via dit blog.

Op het moment zijn we op vakantie. Je zou kunnen denken dat dit meer tijd geeft om te haken, maar niets is minder waar. Met twee kleine kinderen is er alleen in de avonduren wat tijd, maar dat is ook prima. Eerst maar eens het rokje van Noa afronden. Het zou prettig zijn om deze af te hebben voordat ze in september naar school gaat!

Eindelijk haaktijd!

Het is de eerste week van mijn verlof. Dochter nummer drie wordt begin september verwacht en de zomervakantie is net begonnen. Dit geeft mij tijd! Tijd om te relaxen, maar vooral ook tijd om mijn haakhobby weer op te pakken en -vooral voor de meiden- aan de slag te gaan. De kriebel begon toe te slaan toen ik in een magazine, dat ik gekocht had voor een treinreis, ontzettend leuke gehaakte kinderkleding tegenkwam. Alleen..... duur! En ik dacht meteen: dat kan ik ook! Zodoende. De bolletjes Catania werden ingeslagen en de projecten zijn gestart. Momenteel ben ik bezig met een poncho en rokje voor Noa en een jurkje voor Tamar.